1 ptak Ⅰ m anim. Zool. bird - ptaki dzikie/hodowlanea. domowe wild/domestic birds - ostoja/rezerwat ptaków a bird sanctuary - wolny jak ptak (as) free as a bird, footloose and fancy free Ⅱ m inanim. (A ptaka) posp. (penis) willie a. willy GB pot.; pecker US posp. - zły to ptak, co własne gniazdo kala przysł. it’s an ill bird that fouls its own nest przysł. * * * ; instr sg - kiem; m * * * ma The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ptak 2 drapieżny The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drapieżny См. также в других словарях: ptak — m III, DB. a, N. ptakkiem; lm M. i 1. «zwierzę kręgowe z gromady o tej samej nazwie» Ptak dziki, hodowany, drapieżny, śpiewający. Świergot, śpiew ptaka. Karmić ptaki domowe. Polować na ptaki. Lekki, wolny jak ptak. ∆ łow. Ptak łowczy «ptak… … Słownik języka polskiego ptak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzę kręgowe (ok. 8,5 tys. gatunków), którego ciało pokryte jest piórami, kończyny przednie mają postać skrzydeł, a bezzębne szczęki osłania rogowy dziób; jest jajorodne i stałocieplne :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień kaniuk — m III, DB. a, N. kaniukkiem; lm M. i ∆ zool. Kaniuk biały «Elanoides forficatus, ptak z rodziny sokołów, pokrewny kani, o biało czarnym upierzeniu; najpiękniejszy ptak drapieżny Ameryki» ‹ukr.› … Słownik języka polskiego łowczy — «związany z łowami, z łowieniem zwierzyny, służący, używany do łowienia; myśliwski, łowiecki» Statek łowczy. Flota łowcza. ∆ Ptak łowczy «ptak drapieżny (np. sokół, jastrząb, krogulec itp.) układany i używany do łowów» łowczy w użyciu rzecz. 1.… … Słownik języka polskiego raróg — m III, DB. rarógroga, N. rarógrogiem; lm M. rarógrogi «Falco cherrug, ptak drapieżny z rodziny sokołów, o upierzeniu szarobrązowym i głowie białej, przelotny; zamieszkuje Eurazję oraz Meksyk; w Polsce rzadki, chroniony, ceniony dawniej w… … Słownik języka polskiego sokół — m IV, DB. sokółkoła, Ms. sokółkole; lm M. sokółkoły 1. «Falco, ptak drapieżny z rodziny o tej samej nazwie, używany (zwłaszcza dawniej) w Polsce na polowaniach jako ptak łowczy» Sokół wędrowny. Łowy z sokołem. 2. zool. sokoły «Falconidae, rodzina … Słownik języka polskiego białosęp — m IV, DB. a, Ms. białosęppie; lm M. y zool. «Nephron perenopterus, ptak drapieżny, wszystkożerny, o białym upierzeniu z czarnymi lotkami; występuje w Eurazji i Afryce, jest chroniony; ścierwnik biały» … Słownik języka polskiego białozór — m IV, DB. białozórzora, Ms. białozórzorze; lm M. białozórzory zool. «Falco rusticolus, ptak drapieżny, głównie ptakożerny, z rodziny sokołów, występujący w około sześciu odmianach, gnieżdżący się w najbardziej na północ położonych okolicach… … Słownik języka polskiego bielik — m III, DB. a, N. bielikkiem; lm M. i 1. roln. «choroba roślin z rodziny krzyżowych, wywoływana przez pasożytniczy grzyb, objawiająca się występowaniem, zwłaszcza na łodygach, białych, błyszczących pęcherzyków, z których wysypują się zarodniki;… … Słownik języka polskiego błotniak — m III, DB. a, N. błotniakkiem; lm M. i zool. «Circus, ptak drapieżny z rodziny sokołów, rozpowszechniony prawie na całym świecie; w Polsce występują cztery gatunki, np. błotniak stawowy, błotniak zbożowy» … Słownik języka polskiego drapieżnik — m III, DB. a, N. drapieżnikkiem; lm M. i «zwierzę drapieżne, ptak drapieżny» Myszołów to pożyteczny drapieżnik … Słownik języka polskiego

ANTOSIK Nazwisko Antosik to forma pochodna od imienia Antoni. Pochodzi ono od łacińskiego Antonius (pierwotnie była to nazwa znanego rodu rzymskiego) i jest notowane w Polsce od XIII wieku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I A-K, Kraków 1999, s. 8). MICHALSKI Podstawę nazwiska stanowi nazwa miejscowa Michałów lub Michałowice Nazwisko można uznać także za utworzone przyrostkiem –ski od imienia Michał, to z hebrajskiego mīkhā’ēl ‘któż jest jak Bóg’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 89). Potencjalną podstawę nazwiska stanowi także nazwa miejscowa Michale z byłego powiatu świeckiego i Michały z byłego powiatu dzisieńskiego i łęczyckiego (zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI, s. 294, 313). PIETRASIK Nazwisko Pietrasik pochodzi od imienia Piotr. Imię jest pochodzenia greckiego, wywodzi się od pétra ‘skała, opoka’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 241). Por. także pochodzący od imienia Piotr rzeczownik pietr ‘strach’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. IV, s. 173. LUBELSKI Nazwa osobowa Lubelski została odnotowana już w 1479 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 26. Nazwisko jest formą odmiejscową – może pochodzić od nazwy Lubels, zamojski, woj. ruskie, brzesko-lit. (zob. Jan Siwik, Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich, Warszawa 2010, s. 396) lub Lublin. JASTRZĘBSKI Nazwisko pochodzi od jednej z nazw miejscowych: Jastrząb z byłego powiatu radomskiego, będzińskiego, opoczyńskiego, rybnickiego, kozielskiego, Jastrzębia z byłego powiatu grójeckiego, gostyńskiego, kutnowskiego, łowickiego, łódzkiego, łęczyckiego, radomskiego, grybowskiego, wadowickiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, s. 497 i nn. Por. także jastrząb: 1. ptak drapieżny z rodziny sokołów, 2. gra ludowa dziecięca, 3. gatunek dawnej wielkiej strzelby, jastrzębieć: 1. jastrzębią naturę przybierać, 2. postępować tyrańsko, despotycznie, zdobywać coś prawem silniejszego, zob. tzw. Słownik warszawski, t. II, s. 143-144. Nazwę osobową Jastrzębski odnotowano na terenie Polski w 1471 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. 1 s. 340). MARUSZEWSKI Nazwisko Maruszewski, odnotowane już w 1790 roku, można wywodzić od nazwy miejscowej Maruszewo, leszczyńskie, gmina Rydzyna, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 72, Jan Siwik, Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich, Warszawa 2010, s. 436 wskazuje inne tropy: Maruszewski herbu Mogiła, Maruszew, pow. iłżecki, Maruszewski vel Marusiewski herbu Rogala, Marusze, pow. ciechanowski. SIWEK Nazwisko pochodzi od nazwy osobowej Siwek, ta od rzeczownika siwek: 1. człowiek osiwiały, 2. koń siwy (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 123). Potencjalną podstawę stanowi też nazwa miejscowa Siwek, odnotowana na terenie byłego powiatu radzymińskiego (zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X, s. 632). DOMAŃSKI Nazwisko można wywodzić od nazwy miejscowej Domanin lub Domanice. Potencjalną podstawę nazwiska stanowi także imię Doman = Damian, imię pochodzi od łacińskiego przydomka Damianus, do łaciny dostało się za pośrednictwem języka greckiego a pochodzi od nazwy egipskiej bogini Damii. Można też wywodzić je od imienia Domasław - zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. II, s. 114. Nazwę osobową Domański odnotowano na terenie Polski już w 1436 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 124, 142). KOWALSKI Nazwisko utworzono przyrostkiem –ski od popularnej nazwy miejscowej Kowal lub od rzeczownika kowal: Nazwę osobową Kowalski odnotowano na terenie Polski już w 1357 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 452). Por. KOWALEWSKI GOŁĘBIEWSKI Nazwisko Gołębiewski jest nazwiskiem odmiejscowym. Jego potencjalne podstawy to następujące nazwy miejscowe: Gołębiów (Małopolska, gm. Radom, tarnobrzeskie, gmina Lipnik), Gołębiow, dziś Gołębiewo (gdańskie, gm. Trąbki Wielkie), zob. Z. Kaleta, „Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. III, Odmiejscowe nazwy osobowe”, Kraków 1997, s. 52 (pozostałe ewentualne podstawy są wymienione na końcu hasła). Formę Gołębiewski odnotowano na terenie Polski już w 1454 r., zob. K. Rymut, „Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny”, t. I, s. 250. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 198) odnotowuje Gołębiewskich: 1. herbu Gozdawa z miejscowości Gołębie w powiecie pułtuskim, zakroczymskim, ciechanowskim, 2. herbu Prawdzic z miejscowości Gołębie w powiecie nurskim, herbu Grzymała z wspomnianego powyżej Gołębiowa w powiecie gdańskim. RADECKI Nazwisko pochodzi prawdopodobnie od nazwy miejscowej Radecz, współcześnie Redecz z byłego powiatu włocławskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. IX, s. 585. Nazwisko można wywodzić też od imienia skróconego Radek, pochodzącego od im. złożonych typu Rado-sław, Rado-mir, Rado-gost i innych z członem Rad- . Por. też Radeke, Radecke < Radolf (Radloff) i nazwę miejscową Radeck, wieś w byłym powiecie prużańskim i wiłkomierskim Słownik Geograficzny..., t. IX s. 379, t. XV cz. 2 s. 533. Nazwę osobową Radecki odnotowano na terenie Polski w 1401 roku , zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 331. JABŁOŃSKI Nazwisko utworzone sufiksem -ski od nazwy miejscowej Jabłonki w byłym powiecie szczycieńskim, Jabłoń w byłym powiecie jańsborskim lub tym podobnych popularnych nazw, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. III s. 339-345, te od apelatywu jabłoń ‘gatunek drzewa’. Jabłońscy z miejscowości Jabłonna powiat lubelski, Jabłoń-Dąbrowa ziemia bielska, Jabłoń-Samsony ziemia bielska, Jabłonka A. Boniecki, Herbarz polski t. VIII s. 118-125, Jabłoński herbu Poraj Jasieńczyk W. Wittyng, Nieznana…, s. 117. Nazwę odnotowuje już „Słownik staropolskich nazw osobowych” (t. II s. 366). MATUSZEWSKI Nazwisko można wywodzić także od imienia Maciej. Imię jest pochodzenia hebrajskiego i pierwotnie znaczyło ‘dar Jahwe’, na terenie Polski upowszechniły się formy Maciej, Matyjasz i Mateusz, zaś w kościele prawosławnym w postaci Matwiej, wtórnie Matfiej (zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 189; K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 51).Potencjalną podstawę nazwiska stanowi także rzeczownik matusia 1. matka, 2. macocha. Por. też matuszka ‘matka, głowa, zwierzchniczka’ (zob. tzw. Słownik warszawski, t. II, s. 905). Inną możliwością interpretacyjną jest uznanie nazwiska za pochodzące od jednej ze skróconych form imienia Mateusz lub Maciej. KWIATKOWSKI Nazwisko można wywodzić od nazwy miejscowej: I. Kwiatkowa (były powiat niborski), II. Kwiatki (były powiat chełmiński, świecki); III. Kwiatków (były powiat kolski, odolanowski); IV. Kwiatkowice (były powiat łaski, janowski, oszmiański); V. Kwiatkowo (były powiat niborski, przasnyski), zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V, s. 20. Por. także kwiat, czyli: 1. część rośliny, 2. roślina, szczególnie w doniczce, 3. pora rozkwitu młodzieńczego, 4. przenośnie wybór, śmietanka, 5. plama biała na paznokciu, 6. żartobliwie penis, zob. tzw. Słownik warszawski. T. II s. 663-664. Nazwę osobową Kwiatkowski odnotowano na terenie Polski w 1386 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 503). GÓRSKI Nazwisko utworzone sufiksem -ski od nazwy miejscowej typu Góra, Górka, Górki, Górsko. Nazwa miejscowa Góra była bardzo popularna - „nazwa wielu wsi i osad, położonych przeważnie na wysokich brzegach Wisły i innych rzek większych. Zdaje się, że górą pierwotnie nazywano płaską wyniosłość wznoszącą się znacznie nad poziomem sąsiedniej wody, podczas gdy Chełm był to wyniosły szczyt, sterczący ponad lądową równiną”. Nazwę osobową Górski odnotowano na terenie Polski w 1368 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 261). WIERZCHOWSKI Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Wierzch z byłego powiatu prądnickieo lub Wierzchy z byłego powiatu brzezińskiego, rawskiego, łaskiego, piotrkowskiego, konińskiego, słupeckiego, sieradzkiego, dzisieńskiego, brzeskiego, kobryskiego, świeckiego, Olesińskiego albo Wierzchów z byłego powiatu dryssieńskiego, łuckiego, ostrogskiego, włodzimierskiego, zasławskiego bądź Wierzchowice z byłego powiatu piotrkowskiego, brzeskiego i mielickiego, ewentualnie od Wierzchowie z byłego powiatu olkuskiego, słonimskiego, lepelskiego, wieliskiego, witebskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, s. 406 i nn. Nazwę osobową Wierzchowski odnotowano na terenie Polski już w 1436 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 678). NAWROCKI Nazwisko utworzone od nazwy miejscowej Nawra na terenie byłego powiatu lubawskiego lub Nawry na terenie byłego powiatu wilejskiego (zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI, s. 941). Potencjalną podstawę nazwiska stanowi także czasownik nawracać, czyli: 1. zawrócić, zwrócić, skierować, 2. skłonić do odstąpienia od złych lub błędnych zasad, 3. powrócić, zawrócić, wynagrodzić, 4. obrócić się, odwrócić się, 5. wrócić na dobrą drogę, poprawić się. Por. też nawroczyć = nauroczyć ‘naczarować, zaczarować’ (zob. tzw. Słownik warszawski, t. III, s. 209-210). WELENC Nazwisko Welenc jest formą pochodną od imienia Walenty, znanego w Polsce od XV wieku, pochodzi ono od łacińskiego valens/valentis ‘mocny, potężny’ lub niemieckieh nazwy etnicznej Valens, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 649. RYKOWSKI Nazwisko utworzono przyrostkiem –ski od nazwy miejscowej Ryków, odnotowanej na terenie byłego powiatu kutnowskiego, radomskiego, rzeżyckiego, stryjskiego, turczańskiego oraz złoczowskiego, zob. Nazwę osobową Rykowski odnotowano na terenie Polski w 1447 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 377. MROZIŃSKI Nazwisko można wywodzić od nazwy miejscowej Mrozy, odnotowanej na terenie byłych powiatów: skierniewickiego, nowomińskiego, makowskiego, dzisieńskiego, święciańskiego, wileńskiego, łeckiego, kartuskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI, s. 770, Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 479) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – Mroziński, 1700 r., potw. Mrozowice, pow. samborski, woj. ruskie. KOSIŃSKI Nazwisko utworzono przyrostkiem –ski od nazwy miejscowej Kosina, odnotowanej na terenie byłych powiatów: łęczyckiego, janowskiego, borysowskiego, wileńskiego, łańcuckiego lub Kosin, odnotowanej na terenie byłych powiatów: łęczyckiego, janowskiego, borysowskiego albo Kosiny w byłym powiecie garwolińskim i mławskim (zob. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. IV s. 461-462). Nazwę osobową Kosiński odnotowano na terenie Polski już w 1447 roku. BORKOWSKI Nazwisko pochodzące od popularnych na terenie całego kraju nazw miejscowych: Borek, Borki, Borków, Borkowo (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, s. 309-315). Por. też borek ‘pole między lasami albo wśród lasow’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 191. K. Rymut podaje, iż formę Borkowski odnotowano na terenie Polski w 1402 roku KARPIŃSKI Nazwisko utworzone przyrostkiem –ski od nazwy miejscowej Karpin, odnotowanej na terenie byłych powiatów: łódzkiego, radzymińskiego, jańsborskiego (zob. „Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, t. III s. 879). WIŚNIEWSKI Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Wiśniew z byłego powiatu noworadomskiego, lub bardzo popularnej nazwy Wiśniewo (Słownik… podaje 15 denotacji), zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, s. 610 i nn. KOWALCZYK Nazwisko pochodzi od nazwy osobowej Kowalczyk, ta od rzeczownika kowalczyk ‘czeladnik albo chłopiec kowalski’ albo kowal, czyli 1. rzemieślnik wyrabiający grubsze rzeczy z żelaza, 2. gra dziecinna, 3. rodzaj tańca, 4. dzięcioł, 5. uczeń albo student pilny, ale niezdolny (zob. tzw. Słownik warszawski, t. II, s. 507). Nazwę osobową Kowalczyk odnotowano na terenie Polski już w 1427 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 452). MUCHA Nazwisko pochodzi od rzeczownika mucha, czyli: 1. owad dwuskrzydły, krótkorogi, 2. (z muchy słonia robią = przesadzają), 2. rodzaj pasożytu, 3. muszka, 4. parch u koni, 5. barć z pszczołami, zob. tzw. Słownik warszawski, t. II, s. 1064. Por. także nazwę miejscową Mucha z byłego powiatu iłżeckiego, kobryńskiego, kamienieckiego, chodzieskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI, s. 789. Nazwę osobową Mucha odnotowano na terenie Polski w 1362 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 124. KAMIŃSKI Nazwisko utworzone sufiksem -ski od popularnej nazwy miejscowej Kamień, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. III s. 731-741. Por. także nazwę miejscową Kamienica lub Kamin, Kamieniec, Kamieniowice, Kamiona, zob. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. W 1990 r. w Polsce było 87935 nosicieli tego nazwiska, z tego najwięcej (9150) w dawnym województwie warszawskim. Notowane od 1398r. KAMIZELA UWIJAK WIEJAS JEZIORSKI ŚWIADKOWSKI ŚWIDWA PRUS STOPCZYŃSKI CZELADZKI ZWOLIŃSKI MIODUSZEWSKI MĘTLEWICZ DEPTUŁA MAJORKIEWICZ NIEDZIELSKI DOMŻALSKI PETRYKOWSKI KARASEK OLSZEWSKI MROKOWSKI KALASIŃSKI TOMCZYŃSKI ŁABĘDA MYSIAKOWSKI ADAMIAK TRUSZYŃSKI GONTARSKI KALISZEWSKI JAŚKÓWNA Jaśkówna to prawdopodobnie „panieńska” forma nazwiska Jasiek/Jaśko lub tym podobnego, kiedyś nazwisko wskazywało na stan cywilny kobiety, np. Jaśkówna = córka Jaśka, Jaśkowa/Jaśkowina = żona Jaśka itd. Podstawę wspomnianego nazwiska stanowi rzecz jasna imię Jan. Wywodzi się ono z języka hebrajskiego i pierwotnie znaczyło ‘Jahwe jest łaskawy’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 330). GORCZYŃSKI DAMIĘCKI Aktualizacja

Skowronki. Rodzina skowronków należy do wróblowych. Składa się z osobników małej i średniej wielkości. Charakterystyczne cechy to: duża głowa; silna sylwetka; krótka szyja; szerokie, długie skrzydła. Dziób ptaków z tej rodziny różni się między sobą w zależności od gatunku i rodzaju.

Sokołowate (Falconidae) to rodzina ptaków z rzędu drapieżnych. Rodzina ta liczy dziś 64 gatunki, z czego w Polsce można spotkać 9 gatunków. Największe zróżnicowanie gatunkowe jest w Ameryce Południowej. Gatunki sokołowatych można podzielić na dwie charakterystyczne grupy ptaków: karakary (do których zaliczamy także trębacze) i sokoły (zaliczamy do nich także sokoliki, pustułki, rarogi i kobczyki).WyglądSokołowate mają charakterystyczny dziób - krótki i silnie zagięty z ostrym wyrostkiem na krajcach, zwanym "zębem". Mają ostro zakończone skrzydła, dzięki czemu bardzo szybko latają (nawet 180 km/h). Samice są dużo większe od samców. Upierzenie szare, brązowe, czarno-białe, spód ciała zwykle jasny, często z prążkami lub innym atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego PL Zalatujący ! Falco rusticolusBiałozór (Falco rusticolus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny sokołowatych. Samiec jest mniejszy od samicy. Upierzenie samca i samicy jest podobne. Niektóre osobniki, w tym na zdjęciu, są prawie całe białe z ciemnymi plamami.♂♀Drzemlik PL Przelotny / przylatujący ! Falco columbariusDrzemlik (Falco columbarius) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny sokołowatych. To najmniejszy z sokołów Europy. Samiec ma grzbiet i głowę stalowe. Na końcu ogona występuje szeroka czarna (zwyczajny) PL Przelotny / przylatujący ! Falco vespertinusKobczyk, kobczyk zwyczajny (Falco vespertinus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny sokołowatych, niewiele mniejszy od pustułki, podobny do kobuza. Samiec jest czarny, kuper, spód, nogawice są rdzawe, woskówka jest PL Lęgowy Bardzo nielicznyFalco subbuteoTo jeden z najzwinniejszych lotników wśród sokołów. Potrafi upolować jerzyka. Ma długie, zaostrzone na końcu skrzydła i dość krótki ogon. Upierzenie ciemnoszare z wierzchu, od spodu ciemno i gęsto kreskowane, jasne.♀♂Pustułeczka PL Zalatujący ! Falco naumanniPustułeczka (Falco naumanni) to gatunek ptaka drapieżnego z rodziny sokołowatych. Samiec jest mniejszy od samicy. W Polsce to skrajnie nieliczny ptak lęgowy.♀♂Pustułka (zwyczajna) PL Lęgowy NielicznyFalco tinnunculusTo najliczniej występujący sokół w naszym kraju. Ma dość wąskie, zaokrąglone na końcach skrzydła. Ogon jest bardzo długi. Samiec ma niebieską głowę i charakterystyczny (zwyczajny) PL Lęgowy sporadycznie Zalatujący ! Falco cherrugTo jeden z najrzadziej występujących sokołowatych w Polsce. Stwierdzono tylko jeden przypadek lęgów i zaledwie kilkadziesiąt obserwacji pojedynczych osobników podczas przelotów. Osobniki dojrzałe mają jasną głowę, duże oczy, ciemny, delikatny skalny PL Zalatujący ! Falco eleonoraeSokół skalny (Falco eleonorae) to ptak z rodziny sokołowatych. Występują dwie odmiany barwne: jasna i ciemna. Upierzenie jednobarwne, łupkowoszare, brązowawy od wędrowny PL Lęgowy sporadycznie Przelotny / przylatujący Skrajnie nieliczny ! Falco peregrinusSokół wędrowny to piękny ptak drapieżny, dziś bardzo rzadko występujący w naszym kraju. Głowa, szyja, wąs, wierzch ciała są ciemne. Spód jasny z podłużnymi andyjskaPhalcoboenus megalopterusKarakara andyjska (Phalcoboenus megalopterus) to gatunek ptaka z rodziny sokołowatych. Upierzenie czarne z wierzchu, całej głowy i na piersi, białe od spodu. Obszar między dziobem i okiem nieopierzony, brązowaPhalcoboenus chimangoKarakara brązowa (Phalcoboenus chimango) to gatunek ptaka z rodziny sokołowatych. Upierzenie brązowe, jaśniejsze od spodu. Dziób i nogi czubataCaracara plancusKarakara czubata, karakara czarnobrzucha to ptak narodowy Meksyku. Głowa z wierzchu, brzuch oraz koniec ogona są ciemnobrązowe. Pozostała część ogona, brzuch i końce skrzydeł są białe. Głowa po bokach jest falklandzkaPhalcoboenus australisKarakara falklandzka (Phalcoboenus australis) to gatunek ptaka z rodziny sokołowatych. Upierzenie brązowe. Nogi jasnogłowaMilvago chimachimaKarakara jasnogłowa (Milvago chimachima) to gatunek ptaka z rodziny sokołowatych. Spód, szyja i głowa jasne, kremowe, reszta brązowa z jasnymi plamkami. Na jasnym ogonie widoczne ciemne patagońskaPhalcoboenus albogularisKarakara patagońska (Phalcoboenus albogularis) to gatunek ptaka z rodziny sokołowatych. wierzch ciemny, brązowy, spód białawy. Nogi żółte. Wokół dzioba pomarańczowy obszar nieopierzonej skóry.♂Pustułka amerykańskaFalco sparveriusPustułka amerykańska (Falco sparverius) to gatunek ptaka z rodziny sokołowatych. Ptak ten ma rudy grzbiet. Spód brązowawy, ciemno plamkowany. Pokrywy skrzydłowe samca szarawe, plamkowane, samicy rude, górskiFalco biarmicusRaróg górski (Falco biarmicus) to dość rzadki gatunek ptaka drapieżnego z rodziny sokołowatych. Samica jest większa od samca. Upierzenie z wierzchu jest brązowoszare, spód jest jasny, ciemno indyjskiFalco juggerRaróg indyjski (Falco jugger) to gatunek ptaka z rodziny sokołowatych. Upierzenie szaro-brązowe i białe z ciemnym, grubym kreskowaniem na czerwonookiPolihierax semitorquatusSokolik czerwonooki (Polihierax semitorquatus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny sokołowatych. Spód biały i część twarzowa głowy. wokół oczu czerwona obrączka. Wierzch szary, a samic dodatkowo brązowy. Sokolik rudogardłyMicrohierax caerulescensSokolik rudogardły, sokolik indyjski (Microhierax caerulescens) to gatunek z rodziny sokołowatych, jeden z najmniejszych ptaków drapieżnych. Głowa z wierzchu jest czarna. Czoło, brew, biegnąca do karku i wąsy są białe. Gardło rudogłowyFalco chicqueraSokół rudogłowy (Falco chicquera) to gatunek ptaka z rodziny sokołowatych. Upierzenie wierzchu głowy i karku jest rude. Lotki I-rzędu i sterówki są czarne. Wierzch szary z ciemnymi prążkami, spód gatunkikarakara meksykańska (Caracara lutosa)karakara czarna (Daptrius ater)pustułka rdzawa (Falco alopex)kobczyk amurski (Falco amurensis)pustułka seszelska (Falco araeus)sokół ciemny (Falco ardosiaceus)sokół brunatny (Falco berigora)pustułka australijska (Falco cenchroides)sokół śniady (Falco concolor)sokół afrykański (Falco cuvierii)sokół rudogardły (Falco deiroleucus)sokół białorzytny (Falco dickinsoni)pustułka reuniońska (Falco duboisi)sokół maskowy (Falco fasciinucha)sokół rdzawobrewy (Falco femoralis)sokół siwy (Falco hypoleucos)sokół australijski (Falco longipennis)sokół preriowy (Falco mexicanus)pustułka plamista (Falco moluccensis)pustułka malgaska (Falco newtoni)sokół nowozelandzki (Falco novaeseelandiae)pustułka maskareńska (Falco punctatus)sokół białogardły (Falco rufigularis)pustułka stepowa (Falco rupicoloides)sokół rdzawobrzuchy (Falco severus)sokół czarny (Falco subniger)pustułka prążkowana (Falco zoniventris)trębacz chichotliwy (Herpetotheres cachinnans)karakara białobrzucha (Ibycter americanus)trębacz obrożny (Micrastur buckleyi)trębacz popielaty (Micrastur gilvicollis)trębacz skryty (Micrastur mintoni)trębacz białobrzuchy (Micrastur mirandollei)trębacz szarogardły (Micrastur plumbeus)trębacz prążkowany (Micrastur ruficollis)trębacz zmienny (Micrastur semitorquatus)sokolik białobrzuchy (Microhierax erythrogenys)sokolik rdzawobrzuchy (Microhierax fringillarius)sokolik białoczelny (Microhierax latifrons)sokolik srokaty (Microhierax melanoleucos)sokolczyk (Neohierax insignis)karakara kreskowana (Phalcoboenus carunculatus)sokółeczka (Spiziapteryx circumcincta)Występowanie i środowiskoSą obecne na całym świecie. Nie występują jedynie na Antarktydzie oraz w lasach równikowych w Afryce. Zajmują najróżniejsze życia i zachowanieSą to ptaki aktywne w dzień. Są bardzo szybkimi składają raz w roku w liczbie 1-7. Zajmują zwykle stare gniazda innych ptaków albo gnieżdżą się na skale. Karakary budują luźne konstrukcje z patyków. Wysiadywanie trwa 28-35 dni. Pisklęta mają kolejno dwie szaty. Pisklęta są gniazdownikami, opiekuje się nimi samica, samiec dostarcza kręgowce lądowe i owady. Większość sokołowatych chwyta zdobycz w powietrzu. Niektóre karakary zjadają padlinę i pokarm i zagrożeniaKarakara meksykańska została uznana za wymarłą, 4 gatunki sokołowatych uznaje się za narażone. Zanieczyszczenia środowiska, szczególnie środkami DDT, ma bardzo duży wpływ na liczebność ptaków tej rodziny, gdyż zmienia strukturę skorupy jaj, które zapadają się pod ciężarem samicy podczas poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki zagrożenia wymarciem (wszystkie wymienione gatunki rodziny)Struktura zagrożenia wymarciem (wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij przyrodyPoniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz ●● ●●● Drzemlik: Przeloty przez Polskę drzemlika. ●● Kobczyk (zwyczajny): Przylot do Polski kobczyka. ◂● Kobczyk (zwyczajny): Okres rozrodu kobczyka. ●● Kobczyk (zwyczajny): Kobczyk odlatuje na zimowiska. ●●●●●●●● Kobuz: Okres występowania kobuza w Polsce. ◂▸ Kobuz: Trwa okres lęgowy u kobuza w Polsce. ▸ ● Pustułeczka: Przeloty pustułeczki. ● Pustułeczka: Samica pustułeczki składa jaja.●●●●●●●●●●●●Pustułka (zwyczajna): Okres występowania pustułki w Polsce.●●●●●●●●●●●●Raróg (zwyczajny): Możliwa obserwacja raroga w Polsce podczas migracji. ◂●▸ Raróg (zwyczajny): W tym okresie samica raroga znosi jaja. ◂● Sokół skalny: Sokół skalny przystępuje do lęgów. ◂●▸ Sokół wędrowny: Sokół wędrowny składa i wysiaduje tylko bieżące wydarzeniaOznaczeniaPoniżej przedstawiamy opis zastosowanych oznaczeń w Polsce PL - gatunek zaobserwowany w Polsce w stanie dzikim po 1950 r. PL - wtórnie - gatunek introdukowany w Polsce rozmyślnie lub przypadkowo, tworzący stałe populacje. PL - obserwacje dawne - gatunek obserwowany ostatnio w Polsce w latach 1801-1950. PL - hodowla - gatunek liczba oznacza liczbę zwykle szacowaną samców lub par lęgowych obserwowanych w Polsce w ciągu roku (dotyczy gatunków lęgowych w Polsce). Bardzo liczny - 3 000 001 - 30 000 000 Liczny - 300 001 - 3 000 000 Średnio liczny - 30 001 - 300 000 Nieliczny - 3001 - 30 000 Bardzo nieliczny - 301 - 3 000 Skrajnie nieliczny - 1 - 300StatusLęgowy - gniazduje regularnie na dyżym obszarze kraju. Lęgowy sporadycznie - gniazduje sporadycznie w kraju lub tylko lokalnie. Przelotny/przylatujący - gatunek regularnie stacjonuje w kraju podczas swoich przelotów lub przylatuje na zimowiska. Zalatujący - gatunek pojawiający się w Polsce nieregularnie. Zalatujący wyjątkowo - gatunek pojawiający się wyjątkowo w kraju (poniżej 5 obserwacji). ! - gatunek ujęty w Załączniku i Dyrektywie Ptasiej (2009/147/WE z 30-11-2009 w sprawie ochrony dzikiego ptactwa), wskazującej na gatunki podlegające wraz z siedliskami szczególnej całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 Paweł, Kuziemko Marek - Kompletna lista ptaków świata, Wydział Biologii : Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego 2019 gniazda ptakówJak duże może być gniazdo ptaka? Jakie ptaki są rekordzistami pod tym względem? Oto krótki przegląd rekordzistów wśród ptasich budowniczych gniazd na świecie i w dokarmiać ptaki?Czym i jak mądrze dokarmiać ptaki, aby im nie zaszkodzić?Najmniejsze ptaki na świecieJaki jest najmniejszy ptak na świecie? Jaki polski ptak jest najmniejszy?Największe ptaki na świecieJaki ptak jest największy na świecie, a jaki w Polsce? Jakie gatunki są najcięższe, które mają największą rozpiętość skrzydeł i które są najwyższe?© 2014-01-06, RODZ-205Data aktualizacji artykułu: 2021-10-04 Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.

Jrwi.

is576d4c4w.pages.dev/7

is576d4c4w.pages.dev/19

is576d4c4w.pages.dev/60

is576d4c4w.pages.dev/55

is576d4c4w.pages.dev/21

is576d4c4w.pages.dev/51

is576d4c4w.pages.dev/89

is576d4c4w.pages.dev/13

drapieżny ptak z rodziny sokołów